fbpx

Odznaka jeżdżę konno

Odznaka Jeżdżę konno PZJ, została uruchomiona od 1 stycznia 2022 roku. Stała się ona pierwszym etapem w systemie odznak Polskiego Związku Jeździeckiego. W efekcie system ten został rozszerzony do czterech poziomów. Program obejmuje zarówno aspekt teoretyczny, jak również praktyczny. Oceny występują w skali od 0 do 10 punktów, z dokładnością do 0,5 punktu. W artykule udostępniamy również pytania na odznakę jeżdżę konno PDF.

Proces przyznawania odznaki „Jeżdżę Konno” nadzorowany jest przez komisję egzaminacyjną. Składa się ona z dwóch szkoleniowców PZJ. Osoba pełniąca funkcję przewodniczącego takiej komisji oczywiście musi spełniać minimalne wymogi uprawnień, tj. być co najmniej Instruktorem Sportu PZJ. Zgodnie z zaleceniami PZJ, liczba uczestników na sesję egzaminacyjną „Jeżdżę Konno” jest ograniczona do 25 osób. Kandydaci na egzamin muszą mieć ukończony 6 rok życia.

PYTANIA DO POBRANIA NA EGZAMIN 👉 „JEŻDŻĘ KONNO👈

Odznaka jeżdżę konno

CO DAJE ODZNAKA JEŻDŻĘ KONNO?

Jeżdżę Konno to pierwsza z czterech odznak Polskiego Związku Jeździeckiego. Jej uzyskanie, oczywiście, jest niezbędne do przystąpienia do egzaminu na Brązową Odznakę Jeździecką. Opiekę merytoryczną nad egzaminami na „Jeżdżę Konno” sprawują wojewódzkie związki jeździeckie. W czasie egzaminu egzaminator sprawdza umiejętności jazdy konnej. Muszą być one zgodne z wymaganiami klasycznej sztuki jeździeckiej. Są one opisane w podręcznikach zaakceptowanych przez Polski Związek Jeździecki.

Koniecznie pamiętaj o ubezpieczeniu jeździeckim! Poniżej jest link do formularza polisy jeździeckiej ⬇️ tak dla amatorów jak i jeźdźców wyczynowych.

➡️ FORMULARZ-UBEZPIECZENIE JEŹDZIECKIE ⬅️

Odznaka Jeżdżę Konno wymagania

  • Kandydaci muszą ukończyć 6 rok życia 
  • Minimalny wiek konia – 5 lat 
  • Zgłoszenie pisemne do organizatora powinno zawierać przede wszystkim – imię I nazwisko, pesel, data urodzenia, adres, tel. kontaktowy 
  • Dostarczenie do organizatora podpisanej zgody na przetwarzanie danych osobowych 
  • Uregulowanie opłat ustalonych przez organizatora 
  • Schludny dowolny strój jeździecki 
  • Kask 
  • Do 15 roku życia kamizelka ochronna 
Ubezpieczenie dziecka jazda konna
NNW Ubezpieczenie dziecka jazda konna

Pasjonaci jazdy konnej, dzięki odznace jeździeckiej Jeżdżę Konno, mogą zdobywać kolejne odznaki w jeździectwie. Umożliwia ona również udział w zawodach jazdy konnej. Dodatkowo umożliwia ona kontynuowanie szkolenia w roli instruktora lub trenera konnego.

Kolejne odznaki jeździeckie możliwe od osiągnięcia to:

Brązowa Odznaka Jeździecka 👈 poczytaj

Srebrna Odznaka Jeździecka 👈 poczytaj

Złota Odznaka Jeździecka 👈 poczytaj

EGZAMIN NA ODZNAKĘ JEŹDZIECKĄ JEŻDŻĘ KONNO PROGRAM

Egzamin na Odznakę PZJ

Egzamin na „Jeżdżę Konno” składa się z dwóch części:

  1. opieka stajenna, pytania na odznakę jeżdżę konno PZJ 
  2. część praktyczna Jeżdżę Konno 

Oceną za każdą część egzaminu jest „zaliczony” lub „niezaliczony”.

Odznaka Jeżdżę Konno , część opieka stajenna

Część stajenna egzaminu na odznaki
Jeżdżę Konno Odznaka, część stajenna

Każde z zadań jest stałym elementem, który jeździec wykonuje przed oraz zaraz po jeździe. Są dobre praktyki, czyli podstawy, których bez względu na poziom umiejętności należy przestrzegać.

Sprzęt jeździecki potrzebny do czyszczenia i siodłania warto przynieść wcześniej. Ułatwia to zadanie i koń nie będzie się niepokoił nieobecnością jeźdźca.

Egzaminator ma obowiązek dostosować do wieku jeźdźca zarówno formę zadań, jak i rozmowy.

Pytania na Odznakę Jeżdżę konno PZJ, część opieka stajenna

Wszystkie zadania, materiały i pytania na odznakę Jeżdżę konno są do przeczytania poniżej. U dołu strony można jest pobrać w pdf.

Pytania na odznakę jeżdżę konno

Odznaka Jeżdżę Konno pytania

1. Podejdź do konia i nałóż kantar. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności:

– bezpieczne podejście do konia (od przodu),

– zinterpretowanie jego zachowania (zainteresowania, obojętności, agresji),

– nawiązanie kontaktu głosowego (zawołanie np. po imieniu) i fizycznego (pogłaskanie),

– przytrzymanie głowy konia prawą ręką poprzez objęcie pyska od dołu i położenie dłoni na kości nosowej,

– nałożenie lewą ręką kantara na głowę, delikatne przełożenie przez uszy na potylicę,

– dopasowanie wielkości kantara.

2. Wyprowadź konia z boksu i przywiąż bezpiecznym węzłem. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: przypięcie uwiązu do kantara, trzymanie uwiązu prawą ręką poniżej pyska, lewą za koniec uwiązu (nie wolno oplątywać go wokół ręki), drzwi boksu należy szeroko otworzyć, najpierw wyprowadzić konia na wprost, dopiero potem skręcić w pożądanym kierunku, uwiąz należy zawiązać bezpiecznym węzłem do koniowiązu, specjalnego kółka lub w inny bezpieczny sposób.

3. Wyczyść kopyta. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Kończyny konia podnosimy kolejno, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, zaczynamy od lewej przedniej. Przednia noga – spokojnie podchodzimy do konia, stajemy twarzą w kierunku zadu, opieramy dłoń na wysokości łopatki. Przesuwamy dłoń w dół, aż do nadpęcia. Chwytamy pęcinę i podnosimy nogę, mówiąc „NOGA!”. Aby ułatwić podnoszenie kończyny przedniej, możemy oprzeć się ramieniem o łopatkę konia. Cel to odciążenie unoszonej nogi.

Tylna noga, stajemy twarzą w kierunku zadu konia, na wysokości jego prawego biodra. Przesuwamy dłoń w dół, aż do nadpęcia. Chwytamy pęcinę i podnosimy nogę, mówiąc „NOGA!”. Aby ułatwić podnoszenie kończyny tylnej, możemy oprzeć się ramieniem o podudzie konia. Celem jest również odciążenie unoszonej nogi. Na drugą stronę należy przechodzić przed koniem, ewentualnie pod jego szyją. Cały czas należy dotykać go dłonią, aby wiedział, gdzie się znajdujemy. Nie przechodzimy za zadem. Kopyta od spodu czyścimy z zanieczyszczeń. Usuwamy piasek, kamyki, obornik z zagłębienia puszki kopytowej oraz rowków strzałki. Wydłubujemy to bolcem kopystki, następnie szczotką. Kopyta od zewnątrz czyścimy wodą, szczotką lub gąbką, w zależności od potrzeby. Należy się schylać, nigdy nie kucając.

Cześć praktyczna egzaminu na odznakę PZJ

4. Wyczyść konia. Wymień podstawowy sprzęt służący do pielęgnacji konia i opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Podstawowy sprzęt do pielęgnacji konia to: szczotka do sierści (miękka, włosiana szczotka lub tzw. kartacz), szczotka do długich włosów, zgrzebło (metalowe, gumowe, plastikowe), szczotka do masażu, kopystka, gąbka, grzebień do grzywy, ściągacz do potu i wody, rękawica gumowa do mycia, pędzel i smar do natłuszczania kopyt, nożyczki.

Zaklejki i brud z sierści usuwamy za pomocą plastikowej szczotki (iglaka) lub plastikowego, lub gumowego zgrzebła. Kurz z sierści – miękką szczotką, kartaczem. Okolice oczu, warg, nozdrzy przecieramy wilgotną gąbką. Inną wilgotną gąbką przecieramy wewnętrzną część ogona, okolice odbytu i narządów płciowych. Grzywę wyczesujemy szczotką do długich włosów lub grzebieniem. Ogon przebieramy palcami, unikając wyrywania włosów. Nie używamy grzebienia, żeby nie wyrywać włosów! Myjemy kopyta, okresowo (przynajmniej raz w tygodniu) natłuszczamy je smarem do kopyt. Po zakończeniu czyszczenia można przetrzeć całego konia z kurzu przy pomocy miękkiej szmatki.

5. Wskaż następujące części ciała konia:

kłąb, lędźwie, słabiznę, staw barkowy, ramię, łokieć, przedramię, nadgarstek, guz biodrowy, guz kulszowy, udo, kolano, podudzie, staw skokowy, nadpęcie, staw pęcinowy, pęcinę, koronkę, kopyto, strzałkę, kasztany, ostrogi, sanki, ganasze, potylicę, mostek.

6. Przenieś i załóż ogłowie wędzidłowe. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymień najważniejsze części ogłowia wędzidłowego.

Wymagane czynności: Ogłowie należy powiesić na lewym ramieniu, naczółkiem na zewnątrz. Wodze przewiesić w połowie długości na nagłówku lub nieść zawieszone na lewym przedramieniu. Zawieszone są razem z nagłówkiem. Przed założeniem należy oczywiście, uporządkować ogłowie przewieszone na lewej ręce. Podejść do konia z lewej strony, aby objąć prawą ręką łeb konia. Przełożyć wodze przez szyję. Następnie zdjąć kantar lewą ręką – prawa przytrzymuje głowę konia za grzbiet nosa. Kolejno chwycić palcami prawej dłoni policzka ogłowia podanego lewą ręką. Ułożyć wędzidło płasko na lewej dłoni (kciuk wolny). Włożyć ostrożnie wędzidło lewą dłonią do pyska, naciskając lekko kciukiem na wargę. Równocześnie unieść prawą dłonią ogłowie, aby wędzidło wsunęło się na swoje miejsce. Należy uważać, żeby nie uderzać wędzidłem o zęby!. Po uniesieniu ogłowia należy przełożyć nagłówek lewą ręką. Najpierw przez lewe ucho, potem prawą ręką przez prawe ucho konia. Po nałożeniu ogłowia przełożyć grzywkę przez naczółek oraz zapiąć podgardle i nachrapnik.

Uzda wędzidłowa składa się z ogłowia z wędzidłem i wodzami oraz z nachrapnika.

Części ogłowia to:

– nagłówek,

– policzko (pasek policzkowy),

– podgardle,

– naczółek,

– pasek nosowy nachrapnika,

– kółeczka nachrapnika,

– wędzidło,

– wodza,

– stoper do wytoka (motylek).

Wędzidło składa się z ogniw połączonych przegubem oraz ruchomych pierścieni do przypinania wodzy i policzków.

7. Zademonstruj poprawne dopasowanie ogłowia. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Podgardle zapinamy na tyle luźno, aby można było wsunąć pod nie na szerokość całą dłoń. Nie może ono uciskać tchawicy i utrudniać oddychania.

Pasek nosowy nachrapnika polskiego lub kombinowanego leży na szerokość dwóch palców poniżej kości jarzmowej. Pomiędzy zapiętym paskiem i kością nosową pozostaje miejsce, na co najmniej jeden palec. Pasek nosowy nachrapnika hanowerskiego leży na szerokość czterech palców ponad nozdrzami. Jest zapięty w taki sposób, aby nachrapnik nie utrudniał oddychania.

Pomiędzy żuchwą a podbródkiem nachrapnika muszą zmieścić się dwa palce płasko położone. Koń ma mieć możliwość, aby wygodnie żuć wędzidło, nie otwierając pyska. Kółeczka nachrapnika muszą się znajdować przed ogniwami wędzidła. Sprzączka podbródka musi leżeć z boku. Należy zwrócić uwagę, aby i nie uciskała krawędzi szczęki.

Odznaka Jeździecka jeżdżę konno

8. Przenieś siodło i osiodłaj konia. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymień części siodła sportowego.

Wymagane czynności: Siodło można przenosić przewieszone na lewym przedramieniu, przednim łękiem w kierunku łokcia albo oparte tylnym łękiem o lewe biodro, podtrzymywane lewą dłonią za przedni łęk. Popręg jest przewieszony przez siedzisko, a strzemiona podciągnięte. Siodło najlepiej aby było powieszone na specjalnym wieszaku przy boksie albo na drzwiach boksu. W ostateczności można je oprzeć przednim łękiem o podłogę, tylnym łękiem o ścianę, tak aby czaprak (potnik) był na zewnątrz. Nie wolno kłaść siodła na ściółce w boksie.

Przed osiodłaniem konia sprawdzamy czystość potnika (czapraka). Podciągamy strzemiona na puśliskach oraz sprawdzamy stan zaczepów puślisk i przystuł popręgowych. Do konia podchodzimy z lewej strony, trzymając siodło na lewym przedramieniu. Przygładzamy sierść na grzbiecie oraz sprawdzamy stan skóry pod kątem ewentualnych urazów i bolesności. Zakładamy potnik (czaprak) i ewentualnie podkładkę (baranka, żel). Siodło powoli i ostrożnie nakładamy tak, aby jego środek znalazł się nad kłębem konia. Następnie naciskając lewa ręką na przedni łęk, przesuwamy siodło do tyłu. Ma ono trafić we wgłębienie grzbietu tuż za kłębem.

Następnie wyrównujemy potnik (czaprak), który nie może być pofałdowany lub zawinięty. Powinien przylegać do wewnętrznej strony przedniego łęku. Po założeniu siodła należy przejść na prawa stronę. Należy skontrolować położenie potnika, opuścić popręg i sprawdzić jego ułożenie pod prawą tybinką. Następnie powrócić na lewą stronę. Sięgnąć po popręg prawą ręką i lekko zapiąć go do przystuł pod lewą tybinką. Podczas przypinania popręgu tybinkę można oprzeć o swoją głowę. Popręg powinien leżeć na mostku konia, mniej więcej szerokość dłoni za wyrostkami łokciowymi konia.

Części siodła sportowego to: terlica (szkielet), przedni łęk, tylny łęk, siedzisko, zaczep puśliska (zamek), skrzydełko, puślisko, strzemię, tybinka, podtybinka, poduszki, wyściółka, poduszka kolanowa, popręg ze sprzączkami, przystuły.

9. Załóż ochraniacze. Opisz czynności, które wykonujesz. Wymień kilka rodzajów ochraniaczy.

Wymagane czynności: Nakładając ochraniacze, należy zwrócić uwagę czy sierści jest czysta, należy ja wygładzić z włosem. Ochraniacz nakładamy tak, aby zapięcia były od zewnętrznej strony oraz paski zapięte były w kierunku zadu konia. Podczas zakładania ochraniaczy schylamy się, nigdy nie kucamy.

10. Wyprowadź konia ze stajni i zawróć. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Prowadząc konia należy iść po jego lewej stronie. Wodze muszą być zdjęte z szyi (z wyjątkiem ogłowia z wytokiem). Prawa dłoń ujmuje wodze rozdzielone palcem wskazującym i środkowym na odległość dłoni od kółek wędzidłowych, przy czym prawa wodza jest nieco krótsza. Końcówki wodzy leżą w lewej dłoni złożone razem i przytrzymane kciukiem. Podczas prowadzenia konia zawraca się go zawsze w prawo. Aby zawrócić konia, należy unieść lewą dłoń, a prawa wywrzeć lekki nacisk na prawą wodzę.

11. Przygotuj konia do wsiadania i wsiądź. Dopasuj długość puślisk i podciągnij popręg. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Koń powinien być ustawiony na linii środkowej hali lub otwartej ujeżdżalni ewentualnie w środku koła. Należy zachować bezpieczne odstępy pomiędzy końmi. Należy założyć wodze na szyję konia. Następnie należy dociągnąć popręg oraz opuścić strzemiona. Należy wyregulować długość puślisk, zwracając równocześnie uwagę na to, aby ani przez chwile koń nie pozostał bez kontroli. Prawidłowa długość puśliska wraz ze strzemieniem odpowiada w przybliżeniu długości ramienia. Należy więc dotknąć środkowym palcem sprzączki puśliska leżącej na zamku i ułożyć naprężone puślisko wzdłuż wewnętrznej strony wyprostowanej ręki. Stopka strzemienia powinna dotykać pachy.

Konia dosiadamy od jego lewej strony. Stajemy po lewej stronie, plecami do jego głowy, lewym biodrem w stronę lewego stawu barkowego konia. Bat należy trzymać w lewej ręce wraz z wodzami, końcówką skierowaną w dół. Wodze muszą być wybrane, aby kontrolować ewentualne kręcenie się konia. Lewą rękę opieramy na kłębie konia, wkładamy lewą nogę w strzemię. Ustawiamy stopę tak, aby czubek buta nie wbijał się w żebra konia. Prawą ręką chwytamy siedzisko siodła. Następnie odbijamy się na lewej nodze, a wyprostowaną prawą ostrożnie przekładamy przez konia. Delikatnie siadamy w siodło i wkładamy prawą stopę w strzemię.

12. Zsiądź z konia. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Zatrzymujemy konia na linii środkowej hali lub otwartej ujeżdżalni ewentualnie w środku koła. Lewą rękę, wraz z batem, opieramy na kłębie konia, wyjmujemy obie nogi ze strzemion i pochylając tułów do przodu, przekładamy prawa nogę nad zadem i lądujemy miękko na obu stopach po lewej stronie konia.

13. Rozsiodłaj konia. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Odpinamy popręg z lewej strony konia i opuszczamy tak, aby nie uderzyć sprzączkami popręgu po przednich kończynach konia. W tym celu odgradzamy własną nogą kończyny konia od opadającego popręgu. Przechodzimy na prawą stronę i przekładamy popręg przez siodło. Strzemiona muszą być podciągnięte na puśliskach. Wracamy na lewą stronę i zdejmujemy siodło wraz z czaprakiem, pociągając za nie jednocześnie do siebie i do tyłu. Cały czas uważamy na popręg.

14. Zdejmij ogłowie i nałóż kantar. Opisz czynności, które wykonujesz.

Wymagane czynności: Po wejściu do boksu należy nałożyć koniowi na szyję kantar. Następnie rozpiąć podgardle i nachrapnik. Ogłowie zdejmujemy delikatnie przez uszy. Wyjmujemy wędzidło tak, aby nie uderzyło ani nie zaczepiło się o zęby konia. Zdejmujemy wodze z szyi i zawieszamy ogłowie na lewej ręce. Następnie należy nałożyć koniowi na głowę kantar. Ogłowie porządkujemy, układamy i podwieszamy wodze na pasku podgardlanym.

15. Załóż derkę. Opisz czynności, które wykonujesz. Wymień kilka rodzajów derek.

Wymagane czynności: derka musi być dopasowana do wielkości konia. Mierzymy ją z góry od kłębu do nasady ogona oraz pośrodku od guzów barkowych do guzów kulszowych. Nakładamy ją z lewej strony, ostrożnie przerzucając przez grzbiet. Następnie przechodzimy na prawą stronę, zdejmujemy pasy i układamy, tak aby nie były poskręcane. Wracamy na lewą stronę. Zapinamy paski na piersi konia, pasy krzyżowe, podogonowe lub inne m.in. między zadnimi nogami. Wyróżniamy derki polarowe (osuszające), przeciwdeszczowe, siatkowe (przeciw owadom), treningowe, w tym półderki.

16. Wymień maści koni.

Siwa, kara, kasztanowata (rudobrązowa sierść z grzywą i ogonem w podobnym lub jaśniejszym odcieniu), gniada (brązowa z czarną grzywą i ogonem oraz często nogami), skarogniada, srokata, tarantowata, izabelowata, myszata.

PYTANIA DO POBRANIA NA EGZAMIN 👉 „JEŻDŻĘ KONNO👈

Jeżdżę konno PZJ

Odznaka Jeżdżę Konno, część praktyczna

W praktycznej części egzaminu na odznakę jeździecką Jeżdżę Konno należy przedstawić, przede wszystkim, swoje podstawowe umiejętności jeździeckie. Jedną z nich jest część ujeżdżeniowa. Zadaniem jeźdźca jest wykonanie figury na ujeżdżalni lub czworoboku. Te elementy stanowią dla każdego jeźdźca fundament nauki jazdy konnej. Jeździec poznaje i doskonali zazwyczaj przez pierwszy i drugi rok treningu.

Elementy, które należy zaprezentować podczas egzaminu JK:

  • Jazda w zastępie w stępie i w kłusie, tak aby utrzymać stałą odległość między końmi 
  • Kłus anglezowany, zmiana nogi w kłusie, półsiad w kłusie 
  • Zagalopowanie na prawidłową nogę, galop w półsiadzie 
  • Przejścia: stęp-kłus / kłus-galop / galop-kłus / kłus-stęp 
  • Zatrzymanie ze stępa 
  • Przejazd przez trzy drągi ustawione na stęp 
  • Przejazd przez trzy drągi ustawione na kłus 
  • Wykonanie następujących figur na ujeżdżalni:
  • Wolta 
  • Półwolta 
  • Zmiana kierunku przez ujeżdżalnię lub czworobok, po przekątnej, lub przez środek 

Na co można sobie pozwolić podczas egzaminu?

Podczas egzaminu na odznakę jeździecką dozwolone jest:

  • w przypadku jeźdźca do 12 lat na kucach dozwolone jest używanie patentów jeździeckich takich jak wypinacze lub wytok, 
  • używanie bata i zakładanie ochraniaczy koniowi jest zgodne z przepisami dyscypliny części skokowej, jak również ujeżdżeniowej, 
  • użycie innego kiełzna niż wędzidło pojedynczo lub podwójnie łamane jednak zgodne z regulaminem krajowym dla danej dyscypliny (skoki lub ujeżdżenie),  
  • podczas egzaminu na odznakę jeździecką zabronione jest używanie ostróg. 

Egzaminator może nas poprosić o zmianę kiełzna na zwykłe, jeśli uzna, że użyte kiełzno jest nieadekwatne do umiejętności jeźdźca.

Lendy - logo, portal o końskich sprawach.

Jak ubrać się na egzamin na odznakę jeździecką?

Przede wszystkim konieczny jest kask jeździecki z aktualnym atestem.

Strój galowy nie jest wymagany, jednak przepisy mówią o dowolnym, ale schludnym, treningowym stroju jeździeckim. Oprócz kasku powinniśmy założyć:

  • bryczesy jeździeckie 
  • sztylpy (czapsy) i sztyblety lub oficerki jeździeckie 
  • rękawiczki jeździeckie 

Jeżdżę Konno Odznaka jeździecka jak wygląda?

Odznaka Jeżdżę Konno, formalny początek naszej jazdy konnej
Odznaka Jeżdżę Konno

Gdzie zdać Odznakę Jeżdżę Konno?

Sugerujemy aby rozpocząć poszukiwania terminu egzaminu na Odznakę Jeżdżę Konno od odwiedzenia pobliskiego ośrodka jeździeckiego. W przypadku braku możliwości przeprowadzenia egzaminu w najbliższym otoczeniu można skonsultować planowane terminy z Polskim Związkiem Jeździeckim lub poszukać ich na ich stronie. Ważne jest również, aby pamiętać, że maksymalna liczba uczestników egzaminu wynosi 25 osób.

Jeżdżę konno

Odznaka Jeżdżę Konno, cena

Koszt egzaminu na Odznakę Jeżdżę Konno, jest zależny przede wszystkim od stajni lub ośrodka jeździeckiego, w którym się odbywa. Zazwyczaj koszt egzaminu to 150-200 zł za przystąpienie do egzaminu na własnym koniu. Wypożyczenie konia ze stajni, w której egzamin się odbywa zamyka się zwykle w 300 zł.

Co będzie jak nie zdam egzaminu Jeżdżę Konno?

Oblany egzamin można oczywiście zdawać w następnym, dowolnie wybranym terminie. Nie ma limitu podejść, również nie obowiązuje karencja.

Lendy życzy powodzenia i zaprasza na nasz profil Facebookowy

Poniżej znajdują się materiały i pytania na egzamin JEŻDŻĘ KONNO PZJ

Egzamin na Jeżdżę konno

Z nami śpisz spokojnie...

Lendy sp. z o.o.

al. Lotników 1 02-668 Warszawa

NIP 521 38 99 228
KRS 0000845631
REGON 386305743

KONTAKT

Adam Sobierajski

KONTAKT

Piotr Śliwiński

Edit Template